แมรี่ อิส แฮปปี้, Mary is happy : สี่ร้อยสิบของร้อยสี่สิบตัวอักษร

คิดไปคิดมาไม่รู้ว่าเราควรจะเขียนอะไรถึงเรื่องนี้ไหม ด้วยเรื่องราวที่มาจากทวิตเตอร์ มันคงเป็นเหมือนกับโลกในทวิตเตอร์ที่ไทม์ไลน์มันไหลไปเรื่อยๆ ไหลจนบางครั้งเราก็ปล่อยผ่านมัน และบางโอกาสเราก็หยิบคว้ามันขึ้นมาคิด

เช่นกันกับนวพลที่คว้าเอา 410 ทวีตของใครก็ไม่รู้มาเรียงร้อยให้เป็นเรื่องใหม่ขึ้นมา ทวีตที่เราแทบจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนที่พิมพ์เขากำลังหมายความว่าอะไร แต่ก็หยิบมันขึ้นมาเล่าใหม่อีกครั้งในมุมและความคิดของนวพล มันเป็นความคิดที่ตลก เหมือนกับเมดอินไทยแลนด์ที่เขาเขียนถึงความเซอร์เรียลจากความจริง (ทดลองอ่าน 410 ทวีตที่เอามาทำหนังได้ที่ min.ms/mary)

เมื่อเราหยิบคว้าบางส่วนขึ้นมา เท่าที่หยิบขึ้นมาได้ เราได้เห็นถึงความตลกแบบเซอร์เรียลของนวพล เราเห็นความสากลของหนัง แต่เราก็พบว่าในความสากลนั้นมันมีการสะท้อนสังคมให้ได้เห็น เรื่องราวของการศึกษา เรื่องราวของการอยู่ใต้อำนาจ สิ่งนั้นน่าจะทำให้เห็นว่านอกเหนือจากมิติที่ซ้อนมิติแล้ว มันยังมีสิ่งที่สอดไส้เข้าไปในเรื่องราวอีก

นั่นคือแค่บางสิ่งที่ผมคว้าจับได้ระหว่างที่ไทม์ไลน์ของแมรี่ที่กำลังไหลอยู่ และไหลไปเรื่อยๆ